Öneri Formu
Hadis Id, No:
119906, VM10
Hadis:
وَصَاحَ أَبُو جَنْدَلٍ بِأَعْلَى صَوْتِهِ يَا مَعْشَرَ الْمُسْلِمِينَ أَرَدّ إلَى الْمُشْرِكِينَ يَفْتِنُونَنِي فِي دِينِي ؟ فَزَادَ الْمُسْلِمِينَ ذَلِكَ شرّا إلَى مَا بِهِمْ وَجَعَلُوا يَبْكُونَ لِكَلَامِ أَبِي جَنْدَلٍ .
Tercemesi:
(Ebû Cendel Müşriklerin elinden kaçarak Hudeybiye'de Peygamber'e katılmak istemişti. Fakat Peygamber Efendimiz'in, Hudeybiye Antlaşması hükümlerine göre, Müslümanlara sığınacak herkesi Mekkeli Müşriklere iade etmesi gerekiyordu. Ve Ebû Cendel'e iltica talebini kabul edemeyeceğini söyledi.)Ebû Cendel (bu durum karşısında)avazı çıktığı kadar yüksek sesle feryat etti. "Ey Müslümanlar! Müşriklere iade ediliyorum. Bana dinim yüzünden işkence edecekler." Bu sözler Müslümanların (sözkonusu madde hakkında gizliden gizliye) hissettikleri duyguları bir parça daha katmerlemişti. Ebû Cendelin sözleri yüzünden gözyaşlarını tutamıyorlardı.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
, ,
Senetler:
()
Konular:
Söz, sözde durmak, ahde vefa