حَدَّثَنَا الْقَعْنَبِىُّ عَنْ مَالِكٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ذَكَرَ صَفِيَّةَ بِنْتَ حُيَىٍّ فَقِيلَ إِنَّهَا قَدْ حَاضَتْ . فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"لَعَلَّهَا حَابِسَتُنَا" فَقَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّهَا قَدْ أَفَاضَتْ . فَقَالَ
"فَلاَ إِذًا."

Bize el-Ka'neb, ona Malik, ona Hişam b. Urve, ona babası, ona da Hz. Aişe'nin (ra) haber verdiğine göre, Rasulullah'a (sav) Safiyye bt. Huyeyy'in hayız gördüğü haber verilmişti. Hz. Peygamber de "herhalde ٍSafiyye bizi burada hapsedecek"dedi. İnsanlar, Ey Allah'ın Rasulü, o ifâza tavafını yapmıştı dediler. Bunun üzerine "öyleyse hapisten kurtulduk," buyurmuştur.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 85, /464