حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَبِيدَةُ بْنُ حُمَيْدٍ عَنْ مَنْصُورٍ عَنِ الشَّعْبِىِّ عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ . أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ إِذَا خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ قَالَ:
" اللَّهُمَّ إِنِّى أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَضِلَّ أَوْ أَزِلَّ أَوْ أَظْلِمَ أَوْ أُظْلَمَ أَوْ أَجْهَلَ أَوْ يُجْهَلَ عَلَىَّ "

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Ubeyde b. Humeyd, ona Mansur b. Mu'temir, ona Şa'bî Amir b. Şerahil, ona da Ümmü Seleme'nin naklettiğine göre Rasulullah (sav) evinden çıkarken şöyle derdi:
"Allahümme innî eûzü bike en edılle ev ezille ev azlime ev uzleme ev echele ev yüchele aleyye/Ey Allah'ım! Şüphesiz ben; sapıtmaktan, alçalmaktan, zulmetmekten, zulme uğramaktan, cahilce senin sınırlarını aşmaktan ya da insanların haklarını çiğnemekten yahut bana cahilce zarar verilmesinden sana sığınırım."

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Dua 18, /624