Hadis - Hadis Veritabani

24

1 --> 2 / 2

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَهِشَامُ بْنُ عَمَّارٍ قَالاَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ عَنْ عَبْدَةَ بْنِ أَبِى لُبَابَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا وَائِلٍ شَقِيقَ بْنَ سَلَمَةَ يَقُولُ سَمِعْتُ الصُّبَىَّ بْنَ مَعْبَدٍ يَقُولُ كُنْتُ رَجُلاً نَصْرَانِيًّا فَأَسْلَمْتُ فَأَهْلَلْتُ بِالْحَجِّ وَالْعُمْرَةِ فَسَمِعَنِى سَلْمَانُ بْنُ رَبِيعَةَ وَزَيْدُ بْنُ صُوحَانَ وَأَنَا أُهِلُّ بِهِمَا جَمِيعًا بِالْقَادِسِيَّةِ فَقَالاَ لَهَذَا أَضَلُّ مِنْ بَعِيرِهِ فَكَأَنَّمَا حَمَلاَ عَلَىَّ جَبَلاً بِكَلِمَتِهِمَا فَقَدِمْتُ عَلَى عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ فَذَكَرْتُ ذَلِكَ لَهُ فَأَقْبَلَ عَلَيْهِمَا فَلاَمَهُمَا ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَىَّ فَقَالَ هُدِيتَ لِسُنَّةِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم هُدِيتَ لِسُنَّةِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم . قَالَ هِشَامٌ فِى حَدِيثِهِ قَالَ شَقِيقٌ فَكَثِيرًا مَا ذَهَبْتُ أَنَا وَمَسْرُوقٌ نَسْأَلُهُ عَنْهُ .
حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ وَأَبُو مُعَاوِيَةَ وَخَالِى يَعْلَى قَالُوا حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ عَنْ شَقِيقٍ عَنِ الصُّبَىِّ بْنِ مَعْبَدٍ قَالَ كُنْتُ حَدِيثَ عَهْدٍ بِنَصْرَانِيَّةٍ فَأَسْلَمْتُ فَلَمْ آلُ أَنْ أَجْتَهِدَ فَأَهْلَلْتُ بِالْحَجِّ وَالْعُمْرَةِ . فَذَكَرَ نَحْوَهُ .

Öneri Formu Hadis Id, No: 30376, İM002970 Hadis: حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَهِشَامُ بْنُ عَمَّارٍ قَالاَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ عَنْ عَبْدَةَ بْنِ أَبِى لُبَابَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا وَائِلٍ شَقِيقَ بْنَ سَلَمَةَ يَقُولُ سَمِعْتُ الصُّبَىَّ بْنَ مَعْبَدٍ يَقُولُ كُنْتُ رَجُلاً نَصْرَانِيًّا فَأَسْلَمْتُ فَأَهْلَلْتُ بِالْحَجِّ وَالْعُمْرَةِ فَسَمِعَنِى سَلْمَانُ بْنُ رَبِيعَةَ وَزَيْدُ بْنُ صُوحَانَ وَأَنَا أُهِلُّ بِهِمَا جَمِيعًا بِالْقَادِسِيَّةِ فَقَالاَ لَهَذَا أَضَلُّ مِنْ بَعِيرِهِ فَكَأَنَّمَا حَمَلاَ عَلَىَّ جَبَلاً بِكَلِمَتِهِمَا فَقَدِمْتُ عَلَى عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ فَذَكَرْتُ ذَلِكَ لَهُ فَأَقْبَلَ عَلَيْهِمَا فَلاَمَهُمَا ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَىَّ فَقَالَ هُدِيتَ لِسُنَّةِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم هُدِيتَ لِسُنَّةِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم . قَالَ هِشَامٌ فِى حَدِيثِهِ قَالَ شَقِيقٌ فَكَثِيرًا مَا ذَهَبْتُ أَنَا وَمَسْرُوقٌ نَسْأَلُهُ عَنْهُ .
حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ وَأَبُو مُعَاوِيَةَ وَخَالِى يَعْلَى قَالُوا حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ عَنْ شَقِيقٍ عَنِ الصُّبَىِّ بْنِ مَعْبَدٍ قَالَ كُنْتُ حَدِيثَ عَهْدٍ بِنَصْرَانِيَّةٍ فَأَسْلَمْتُ فَلَمْ آلُ أَنْ أَجْتَهِدَ فَأَهْلَلْتُ بِالْحَجِّ وَالْعُمْرَةِ . فَذَكَرَ نَحْوَهُ . Tercemesi: Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Hişâm b. Ammâr, onlara Süfyan b. Uyeyne, ona Abde b. Ebu Lübâbe’nin şöyle dediğini rivayet etti: Ebu Vâil Şakik b. Seleme’yi şöyle derken dinledim: Es-Subayy b. Mabed’i şöyle derken dinledim: Hıristiyan bir adamdım, sonra Müslüman oldum. Hac ve Umre için birlikte niyet edip telbiye getirdim. Selman b. Rabia ile Zeyd b. Sûhân, Kâdisiye’de iken, her ikisi için bir arada telbiye getirdiğimi işittiler. İkisi de: Şüphesiz bu kendi devesinden bile daha şaşkındır, dediler. Bu sözleri ile onlar sanki üzerime bir dağı yıkar gibi oldular. Ben de daha sonra, Ömer b. el-Hattab’ın yanına vardım, bu hususu ona anlattım. Her ikisine de yönelerek onları kınadı, sonra bana dönüp dedi ki: Şüphesiz, Nebi’nin (sav) sünnetine hidayet edildin, Nebi’nin sünnetine hidayet edildin, dedi.
Hişam hadisi rivayetinde dedi ki: Şakik dedi ki: Bu hadisi kendisine sormak üzere ben ve Mesruk’un ona (Subayy b. Mabed’e) gittiğimiz çok olmuştur.
Bize Ali b. Muhammed, ona Vekî’, Ebu Muaviye ve dayısı Ya‘lâ rivayetle dedi ki: Bize el-A‘meş, ona Şakik, es-Subayy b. Mabed’in şöyle dediğini rivayet etti: Hıristiyanlığı bırakıp yeni Müslüman olmuştum. Bu sebeple olabildiği kadar gayretimi ortaya koymaktan geri kalmadığım için hac ve umre niyetiyle telbiye getirip ihrama girdim…diyerek, hadisi buna yakın olarak rivayet etti. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Menâsik 38, /482 Senetler: 1. Ebu Hafs Ömer b. Hattab el-Adevî (Ömer b. Hattab b. Nüfeyl b. Abdüluzza)
2. Subey b. Mabed et-Tağlibî (Subey b. Mabed)
3. Ebu Vâil Şakik b. Seleme el-Esedî (Şakik b. Seleme)
4. Ebu Kasim Abde b. Ebu Lübabe el-Esedî (Abde b. Ebu Lübabe)
5. Ebu Muhammed Süfyan b. Uyeyne el-Hilâlî (Süfyân b. Uyeyne b. Meymûn)
6. Hişam b. Ammar es-Sülemî (Hişam b. Ammar es-Sülemî)
Konular: Ehl-i kitap, ehl-i kitap olup da müslüman olanın mükafaatı
Hac, Hacc-ı kıran
Sahâbe, sahabilerin sünnete uyma hassasiyetleri

30376 İM002970 İbn Mâce, Menâsik, 38

İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Menâsik 38, /482

Senedi ve Konuları

1. Ebu Hafs Ömer b. Hattab el-Adevî (Ömer b. Hattab b. Nüfeyl b. Abdüluzza)

2. Subey b. Mabed et-Tağlibî (Subey b. Mabed)

3. Ebu Vâil Şakik b. Seleme el-Esedî (Şakik b. Seleme)

4. Ebu Kasim Abde b. Ebu Lübabe el-Esedî (Abde b. Ebu Lübabe)

5. Ebu Muhammed Süfyan b. Uyeyne el-Hilâlî (Süfyân b. Uyeyne b. Meymûn)

6. Hişam b. Ammar es-Sülemî (Hişam b. Ammar es-Sülemî)

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَهِشَامُ بْنُ عَمَّارٍ قَالاَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ عَنْ عَبْدَةَ بْنِ أَبِى لُبَابَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا وَائِلٍ شَقِيقَ بْنَ سَلَمَةَ يَقُولُ سَمِعْتُ الصُّبَىَّ بْنَ مَعْبَدٍ يَقُولُ كُنْتُ رَجُلاً نَصْرَانِيًّا فَأَسْلَمْتُ فَأَهْلَلْتُ بِالْحَجِّ وَالْعُمْرَةِ فَسَمِعَنِى سَلْمَانُ بْنُ رَبِيعَةَ وَزَيْدُ بْنُ صُوحَانَ وَأَنَا أُهِلُّ بِهِمَا جَمِيعًا بِالْقَادِسِيَّةِ فَقَالاَ لَهَذَا أَضَلُّ مِنْ بَعِيرِهِ فَكَأَنَّمَا حَمَلاَ عَلَىَّ جَبَلاً بِكَلِمَتِهِمَا فَقَدِمْتُ عَلَى عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ فَذَكَرْتُ ذَلِكَ لَهُ فَأَقْبَلَ عَلَيْهِمَا فَلاَمَهُمَا ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَىَّ فَقَالَ هُدِيتَ لِسُنَّةِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم هُدِيتَ لِسُنَّةِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم . قَالَ هِشَامٌ فِى حَدِيثِهِ قَالَ شَقِيقٌ فَكَثِيرًا مَا ذَهَبْتُ أَنَا وَمَسْرُوقٌ نَسْأَلُهُ عَنْهُ .
حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ وَأَبُو مُعَاوِيَةَ وَخَالِى يَعْلَى قَالُوا حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ عَنْ شَقِيقٍ عَنِ الصُّبَىِّ بْنِ مَعْبَدٍ قَالَ كُنْتُ حَدِيثَ عَهْدٍ بِنَصْرَانِيَّةٍ فَأَسْلَمْتُ فَلَمْ آلُ أَنْ أَجْتَهِدَ فَأَهْلَلْتُ بِالْحَجِّ وَالْعُمْرَةِ . فَذَكَرَ نَحْوَهُ .

Öneri Formu Hadis Id, No: 276509, İM002970-2 Hadis: حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَهِشَامُ بْنُ عَمَّارٍ قَالاَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ عَنْ عَبْدَةَ بْنِ أَبِى لُبَابَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا وَائِلٍ شَقِيقَ بْنَ سَلَمَةَ يَقُولُ سَمِعْتُ الصُّبَىَّ بْنَ مَعْبَدٍ يَقُولُ كُنْتُ رَجُلاً نَصْرَانِيًّا فَأَسْلَمْتُ فَأَهْلَلْتُ بِالْحَجِّ وَالْعُمْرَةِ فَسَمِعَنِى سَلْمَانُ بْنُ رَبِيعَةَ وَزَيْدُ بْنُ صُوحَانَ وَأَنَا أُهِلُّ بِهِمَا جَمِيعًا بِالْقَادِسِيَّةِ فَقَالاَ لَهَذَا أَضَلُّ مِنْ بَعِيرِهِ فَكَأَنَّمَا حَمَلاَ عَلَىَّ جَبَلاً بِكَلِمَتِهِمَا فَقَدِمْتُ عَلَى عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ فَذَكَرْتُ ذَلِكَ لَهُ فَأَقْبَلَ عَلَيْهِمَا فَلاَمَهُمَا ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَىَّ فَقَالَ هُدِيتَ لِسُنَّةِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم هُدِيتَ لِسُنَّةِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم . قَالَ هِشَامٌ فِى حَدِيثِهِ قَالَ شَقِيقٌ فَكَثِيرًا مَا ذَهَبْتُ أَنَا وَمَسْرُوقٌ نَسْأَلُهُ عَنْهُ .
حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ وَأَبُو مُعَاوِيَةَ وَخَالِى يَعْلَى قَالُوا حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ عَنْ شَقِيقٍ عَنِ الصُّبَىِّ بْنِ مَعْبَدٍ قَالَ كُنْتُ حَدِيثَ عَهْدٍ بِنَصْرَانِيَّةٍ فَأَسْلَمْتُ فَلَمْ آلُ أَنْ أَجْتَهِدَ فَأَهْلَلْتُ بِالْحَجِّ وَالْعُمْرَةِ . فَذَكَرَ نَحْوَهُ . Tercemesi: Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Hişâm b. Ammâr, onlara Süfyan b. Uyeyne, ona Abde b. Ebu Lübâbe’nin şöyle dediğini rivayet etti: Ebu Vâil Şakik b. Seleme’yi şöyle derken dinledim: Es-Subayy b. Mabed’i şöyle derken dinledim: Hıristiyan bir adamdım, sonra Müslüman oldum. Hac ve Umre için birlikte niyet edip telbiye getirdim. Selman b. Rabia ile Zeyd b. Sûhân, Kâdisiye’de iken, her ikisi için bir arada telbiye getirdiğimi işittiler. İkisi de: Şüphesiz bu kendi devesinden bile daha şaşkındır, dediler. Bu sözleri ile onlar sanki üzerime bir dağı yıkar gibi oldular. Ben de daha sonra, Ömer b. el-Hattab’ın yanına vardım, bu hususu ona anlattım. Her ikisine de yönelerek onları kınadı, sonra bana dönüp dedi ki: Şüphesiz, Nebi’nin (sav) sünnetine hidayet edildin, Nebi’nin sünnetine hidayet edildin, dedi.
Hişam hadisi rivayetinde dedi ki: Şakik dedi ki: Bu hadisi kendisine sormak üzere ben ve Mesruk’un ona (Subayy b. Mabed’e) gittiğimiz çok olmuştur.
Bize Ali b. Muhammed, ona Vekî’, Ebu Muaviye ve dayısı Ya‘lâ rivayetle dedi ki: Bize el-A‘meş, ona Şakik, es-Subayy b. Mabed’in şöyle dediğini rivayet etti: Hıristiyanlığı bırakıp yeni Müslüman olmuştum. Bu sebeple olabildiği kadar gayretimi ortaya koymaktan geri kalmadığım için hac ve umre niyetiyle telbiye getirip ihrama girdim…diyerek, hadisi buna yakın olarak rivayet etti. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Menâsik 38, /482 Senetler: 1. Ebu Hafs Ömer b. Hattab el-Adevî (Ömer b. Hattab b. Nüfeyl b. Abdüluzza)
2. Subey b. Mabed et-Tağlibî (Subey b. Mabed)
3. Ebu Vâil Şakik b. Seleme el-Esedî (Şakik b. Seleme)
4. Ebu Kasim Abde b. Ebu Lübabe el-Esedî (Abde b. Ebu Lübabe)
5. Ebu Muhammed Süfyan b. Uyeyne el-Hilâlî (Süfyân b. Uyeyne b. Meymûn)
6. Ebu Bekir İbn Ebu Şeybe el-Absî (Abdullah b. Muhammed b. İbrahim b. Osman)
Konular: Ehl-i kitap, ehl-i kitap olup da müslüman olanın mükafaatı
Hac, Hacc-ı kıran
Sahâbe, sahabilerin sünnete uyma hassasiyetleri

276509 İM002970-2 İbn Mâce, Menâsik, 38

İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Menâsik 38, /482